کوچه پشت دیوار شهر

کوچه وحدت ۳/۱ اوایل دهه ۱۳۹۰ به‌نام شهید محمودحامد یوسفیان که از اهالی همین محل بود، تابلو خورد. کوچه‌ای که در نقشه دالمج (۱۳۱۹ خورشیدی) زمین خالی کنار دروازه میرعلی آمویه است.

از آنجایی که این دروازه بسته بود، برای امنیت بیشتر، نزدیک دیواره‌های آن را گود کرده بودند. گودالی که با رسیدن جمعیت به دروازه‌ها از آنِ قمارباز‌ها شد و به همین نام شهرت یافت. آن‌طور که قدیمی‌های محل نقل می‌کنند، در دهه ۱۳۳۰ گود پر شد و بافت جمعیتی متراکم در آن شکل گرفت.

در این کوچه چندسالی است مکتب بافت زیر نظر شرکت عمران و مسکن سازان ثامن راه‌اندازی شده‌است که مجهز به کتابخانه صلح و زندگی است.

طبق گفته‌های مهری ترابی که آسفالت خیابان در ۵۳ سال قبل را به‌یاد می‌آورد، وقتی کوچه شکل می‌گیرد، مردم نامش را پشت بهره می‌گذارند.
کوچه‌ای که بیشتر جمعیتش را در دهه ۷۰ و ۸۰ با خرابی خانه‌های قدیمی و ساخت سه مجتمع بزرگ مسکونی از دست داده است.

حسین حضرتی بچه همین محل است و کاسبی‌اش در این مغازه به چهل سال قبل برمی‌گردد.
او با الگوگیری از مرحوم پدرش که به فکر حیوانات بود، از ۳۲ سال قبل ریختن روزانه گندم برای پرنده‌ها را آغاز کرد: بیشتر گنجشک‌ها و موسی‌کو‌تقی‌ها می‌آیند، اما چندسالی است گنجشک‌ها کم شده‌اند!